عكاسي از ماه وستارگان

[پاييزان]

لي وريس و كتابش درباب عكاسي و رتوش چهره

لي وريس Lee Varis سي سالي است كه به كار عكاسي پرتره در هاليوود مشغول است. آثارش در مجلات نشنال جئوگرافيك، نيوزويك و فورچون بارها منتشر شده و به دفعات جلد كاتالوگها، سي دي ها و كتابها را مزين نموده است. وي اخيرا كتابي منتشر كرده‌ است بنام Skin: The Complete Guide to Digitally Lighting, Photographing, and Retouching Faces and Bodies كه به عكاسي پرتره در دنياي ديجيتال پرداخته است: از نحوه انتخاب و نصب سخت افزار و نرم افزار، مديريت رنگ، مديريت فايلها، تا نورپردازي و رتوش حرفه‌اي به طور كامل. اين طور كه بنظر ميايد مي‌توان اين كتاب را انجيل عكاسي پرتره در دنياي ديجيتال ناميد.
يكي از بخشهاي اين كتاب را ميتوانيد به فرمت PDF از آدرس زير دريافت كنيد.
در سايت لي وريس نيز مطالب آموزشي و منابع جالبي جهت مطالعه و دريافت موجود است.


سايت لي وريس:
http://www.varis.com/Navigation/NavMenu.html

منبع : سایت عکاسی

[پاييزان]

عکاسی از ماه و ستارگان

من شخصا خیلی به نجوم و مسائل مرتبط به آن و از جمله عکاسی از اشیاء آسمانی علاقه دارم. امروز عکسی از راه شیری در فتوسیگ دیدم که واقعا حیفم آمد شما هم نبینید. نام عکاسی آن jhapeman/Jeff است و با Canon 1DS Mark II عکاسی می کند. این عکس واقعا شاهکار است و نشانی واضح از تواناییهای این دوربین است. این عکس در ISO 3200 گرفته شده و از تلفیق دو عکس 30 ثانیه ای ایجاد شده است. با این وجود تصویر را نگاه کنید که چقدر کم نویز است! لنز مورد استفاده یک لنز Canon EF 24mm f/1.4 L USM بوده است.

شاید این عکس بهانه ای باشد تا عکسهای ماه و ستاره دوستان را در این بخش ببینیم.

[پاييزان]

برای عکاسی از ماه باید دیافراگم و شاتری را انتخاب نمایید که برای روز آفتابی شدید انتخاب می کنید! در این صورت بافتهای روی ماه را دقیق خواهید داشت. مثلا F5.6 و سرعت 250/1 یا 500/1 را امتحان نمایید.
چرا؟
برای اینکه شما دارید از یک منظره آفتابی عکس می گیرید. در واقع روی ماه آفتاب است! ولی نور سنج دوربین با متوسط گیری دچار خطا می شود و نمی تواند نور صحیح را انتخاب نماید. برای عکاسی از ماه باید از نور سنجی دستی استفاده نمایید.

[پاييزان]

در این مقاله سعی می کنم تا شما کاربرای عزیز را به صورت مختصر با عکاسی آسمان شب آشنا کنم. این مقاله شما را یاری خواهد کرد تا برحسب امکاناتی که دارید، به عکاسی نجومی به پردازید. در مقالات آینده بحث عکاسی نجومی را به صورت دقیق تری پیگری خواهم کرد.
عکاسی از رد ستاره ها:

ابزار: هر دوربین عکاسی (دیجیتال یا آنالوگ) که سرعت قابل تنظیم داشته باشد و بتوان دیافراگم آن را برای مدت طولانی باز نگه داشت. دوربین را حتما" باید روی سه پایه یا هر وسیله دیگری ثابت نگه داشت.
سیستم نوری: لنز معمولی دوربین عکاسی کافی است. هر لنز با فاصله کانونی 50mm تا 300mm مناسب است. قطر لنز ترجیحا" باید بیشتر از 15mm باشد.

روش عکاسی: فاصله لنز دوربین را روی بینهایت ( ∞ ) تنظیم کنید و دوربین را به هر قسمت از آسمان که می خواهید نشانه روید. 10 دقیقه یا بیشتر، دریچه دیافراگم را بازنگه دارید. (در واقع فیلم و یا CCD دوربین شما به این میزان نور می بیند.) آسمان باید تاریک باشد در شبهای مهتابی عکس خوبی از رد ستاره ها نخواهید گرفت.

عکاسی از ماه:

ابزار: تلسکوپ (بازتابی یا شکستی)، با آداپتوری که تلسکوپ را به دوربین عکاسی وصل کند. از لنز تله هم می توانید استفاده کنید. اگر تلسکوپ موتور ساعتی (برای ردیابی اجرام آسمانی) دارد بهتر است ولی الزامی نیست. دوربینهایعکاسی از ماه دیجیتال که قاصله کانونی آنها بیشتر از 100mm می باشد هم مناسب هستند.

سیستم نوری: فاصله کانونی موثر عدسی بین 1000mm تا 2000mm می باشد و قطر آن باید بیشتر از 25mm باشد. از لنز تله 200 تا 1000 هم می توانید استفاده کنید. نسبت کانونی ممکن است بین f/8 تا f/80 باشد.

009/0 ضرب در فاصله کانونی لنز دوربین = قطر تصویر ماه

روش عکاسی: سه پایه و استقرار محکم لازم است. از فیلم حساسیت بالا استفاده کنید تا زمان نوردهی را به یک صدم (100/1) یا حتی کمتر کاهش یابد. در دوربینهای دیجیتال از ISO بیشتر از 100 بهره بگیرید. اگر موتور ساعتی دارید، از فیلم کم حساسیت و نوردهی زیاد استفاده کنید. در دوربینهای دیجیتال از ISO کمتر از 100 بهره بگیرید.

عکاسی از خورشید:

ابزار: تلسکوپ و دوربین عکاسی. اگر تلسکوپ ندارید، از لنز تله با فاصله کانونی بالا می توانید استفاده کنید. حتما" باید از ..... استفاده کنید. اگر به ..... مخصوص رصد خورشید (مایلار) دسترسی ندارید می توانید از فیلم سوخته و ظاهرلکه های خورشیدی شده عکاسی، شیشه دوده اندود، ورقه مغناطیسی داخل دیسکت کامپیوتر، و یا ..... مخصوص جوشکاری به جای ..... استفاده کنید تا شدت نور خورشید را به اندازه نور ماه بدر کاهش یابد. اگر از دوربین دیجیتال استفاده می کنید بهتر است ..... مخصوص رصد خورشید (مایلار) استفاده کنید زیرا اگر در این ..... های دست ساز مشکلی وجود داشته باشد ممکن است به CCD دوربین شما آسیب برساند.

سیستم نوری: مشابه عکاسی از ماه، بهتر است از لنز با قطر 50mm به بالا و f/8 استفاده کنید.

روش عکاسی: اگر شدت نور خورشید تا حد ماه بدر کاهش یابد، می توان سرعت ی..دم (100/1) تا یک پانصدم (500/1) و فیلم های با حساست کمتر استفاده کنید. در دوربینهای دیجیتال از ISO کمتر از 100 بهره بگیرید.

عکاسی از نواحی پر ستاره آسمان:

ابزار: هر دوربینی که دارید. سه پایه مجهز موتور ساعتی (برای ردیابی اجرام آسمانی) لازم است. اگر این ابزار را ندارید، از فیلم های خیلی حساس باید استفاده کنید. راه شیری

سیستم نوری: بهتر است قطر عدسی کمتر از 25mm نباشد. فاصله کانونی مناسب بین 30mm تا 330mm است.

روش عکاسی: از فیلم با حساسیت بالا استفاده کنید. دوربین را باید دقیقا" به سمت موضوغ نشانه رود و همراه با حرکت ظاهری ستاره ها، حرکت کند. اگر موتورردیاب ندارید، نوردهی می تواند برای لنز نرمال ( 50mm ) تا 60 ثانیه ادامه پیدا کند که این زمان هرچه لنز بزرگتر می شود باید کمتر شود زیرا در اینصورت شما رد ستاره ها را به جای ستاره ها عکاسی می کنید. بطور مثال برای لنز 70mm تا 30 ثانیه و برای لنز 100mm تا 10 ثانیه و برای لنز 300mm تا 4 ثانیه این زمان را باید کاهش دهید. اما اگر از موتور ردیاب استفاده می کنید این زمان می تواند 10 دقیقه و یا بیشتر باشد.

[پاييزان]

عکاسی از خوشه های باز:

ابزار: دوربین، تلسکوپ یا لنز با فاصله کانونی 500mm یا بیشتر، سه پایه مجهز به موتور ردیاب. اگر از دوربین دیجیتال استفاده می کنید بهتر است از نوع SLR باشد زیرا که دوربین های دیجیتال غیر SLR فاصله کانونی کمتر از 500mm دارد خوشه پروینو همچنین قابلیت اتصال به تلسکوپ را ندارند. البته می توان با روشهای ابتکاری دوربینهای دیجیتال معمولی را نیز به تلسکوپ متصل کرد.

سیستم نوری: قطر عدسی تلسکوپ و یا لنز نباید کمتر از 50mm باشد، هرچه قطر آن بیشتر باشد، زاویه دید آن نیز بیشتر است. بنابراین ستاره های بیشتری را ثبت خواهید کرد.

روش عکاسی: نوردهی 15 دقیقه یا بیشتر. هرچه فاصله کانونی تلسکوپ بیشتر باشد کار مشکل تر است. در این هنگام شما به یک استقرار محکم برای تلسکوپ نیاز دارید. حتی وزش باد نیز می تواند عکسهای شما را خراب کند. پایه تلسکوپ و یا دوربین عکاسی باید دقیقا" قطبی شده باشند. (یعنی محور بعد، باید دقیقا" در سمت ستاره قطبی باشد) روش قطبی کردن تلسکوپ را در مقاله های آینده که در مورد تلسکوپ ها می نویسم به طور کامل شرح خواهم داد. در دوربینهای دیجیتال از ISO بیشتر از 200 بهره بگیرید.

عکاسی از سحابی ها و کهکشانها: M64 کهکشان زیبای خفته یا

ابزار: تلسکوپ و دوربین عکاسی. قطر شیئی تلسکوپ و فاصله کانونی آن باید زیاد باشد. داشتن موتور ردیاب الزامی است.

سیستم نوری: قطر شیئی بزرگتر از 75mm باید باشد، و فاصله کانونی آن 500mm تا 2500mm .

روش عکاسی: از فیلم های حساس استفاده کنید. با این فیلمها، حتی با 10 دقیقه نوردهی هم می توان عکس گرفت. بسیاری از این اجرام کم نورند. بنابراین استفاده از تلسکوپ بزرگتر و فیلم حساستر بهتر است. در دوربینهای دیجیتال از ISO بیشتر از 800 بهره بگیرید.

[پاييزان]

عکاسی از شهابها:

ابزار: از هر نوع دوربینی می توان استفاده کرد. استفاده از عدسیهای زاویه باز (واید) بهتر است. زاویه دید دوربین نباید کمتر از 40 درجه باشد.

سیستم نوری: دوربین 35 میلیمتری با فاصله کانونی 50mm مناسب است. دوربینهای دیجیتال معمولی در صورتی که قابلیت تصویر برداری با نوردهی های بالا (در حد ساعت) را دارند مناسب است. اما دوربینهای دیجیتال نوع SLR هم انتخاب خوبی است.
روش: باید زمان بارشهای شهابی و مکان بارش را بندانید (به مقاله بارشهای شهابی مراجعه کنید.). یکی دو دوربین را به آن منطقه نشانه روید و شروع کنید به نوردهی، شهابها به صورت خطوط روشن روی فیلم نقش می بندند.

امیدوارم این نکات مختصر برای شما سودمند باشد.

[پاييزان]

وربین‌های دیجیتال همه كاره‌اند. می‌توان از آن‌ها در دیجیتالی كردن اسلایدهای 35 میلی‌متری و عكس‌های چاپی بهره گرفت. هم‌چنین می‌توان از آن‌ها به عنوان منظری برای نگریستن به حیات وحش استفاده نمود. قیمت دوربین‌هایی با كیفیت بالا، دائماً پایین می‌آید. همه این قابلیت‌ها باعث می‌شود تا دوربین‌های دیجیتال موردی جذاب برای عكاسی نجومی باشند. اگر یكی از آن‌ها را دارید، باید ببینید كه چه كارها می‌تواند بكند...

نوشته Edwin L. Aguirre

مجله Sky & Telescope

ترجمه رضا امیرارجمند

فیلسوف یونانی، هراكلیتوس، می‌گوید: «هیچ چیز دائمی نیست به جز تغییر». هركس كه اخبار دنیای عكاسی دیجیتال را دنبال كند با این گفته موافقت می‌كند. دوربین‌های دیجیتال موجود در بازار هرروز قوی‌تر، كوچك‌تر و ارزان‌تر می‌شوند. آن‌ها جایگزین دوربین‌های معمولی در عكاسی‌های روزمره شده‌اند. ولی در عكاسی نجومی چه طور؟

برای تازه‌كارهای عكاسی دیجیتال نجومی، اولین و در دسترس‌ترین جرم ماه است. ماه جرمی است پرنور و با جزئیات سطحی بسیار. این عكس نمای‌نزدیك را Alan Adler، از دهانه تیكو (در نزدیكی پایین عكس با یك برآمدگی در وسط آن) كه 85 كیلومتر پهنا دارد و Straight Wall (در بالا گوشه سمت چپ تصویر) با یك دوربین Nikon Coolpix 950 گرفته است. او دوربینش را با استفاده از یك چشمی 5/10 میلی‌متری به تلسكوپ 8 اینج f/6 نیوتونی شكستی خود متصل كرده است.

[پاييزان]

هنوز، فیلم، بر بهترین دوربین‌های دیجیتال، در وضوح و دقتِ رنگ برتری دارد. برخلاف CCDهای مخصوص عكاسی نجومی كه از سیستم خنك كننده استفاده می‌كنند، حسگرهای دوربین‌های دیجیتال موجود در بازار، در نوردهی‌های بلند مدت «نویز» زیادی تولید می‌كنند به طوری كه مدت زمان نوردهی مفید آن‌ها تنها چند ثانیه است. این زمان برای اجرام درخشانی هم‌چون ماه و سیارات مناسب است ولی برای اجرام اعماق آسمان بسیار كم است. با این وجود، می‌توان این مشكل را با گرفتن تعداد عكس زیاد، با نوردهی كوتاه، و روی هم قرار دادن آن‌ها با استفاده از روش‌های دیجیتال، حل كرد. به طور كلی، دوربین‌های دیجیتال برای ویرایش و چاپ شدن نیاز به كامپیوتر دارند ولی فناوری به سرعت در حال پیشرفت است و چاپگرهای عكسی، كه بدون نیاز به كامپیوتر كار می‌كنند، به آسانی در بازار یافت می‌شوند.



البته مزایای دیجیتالی انجام دادن كارها بسیارند. نتایج را به سرعت می‌گیرید و به همین صورت می‌توانید آن‌ها را تنظیم كنید و دیگر نیازی نیست تا منتظر بمانید تا عكس‌ها را از لابراتوار چاپ بگیرید. می‌توانید از هرچه كه می‌خواهید عكس بگیرید و آن‌هایی را كه خراب شده‌اند دور بریزید، بدون آن كه نگران هزینه‌های چاپ باشید. احتمالاً حافظه دوربین می‌تواند تعداد عكس‌های بیشتری نسبت به یك حلقه فیلم در خود نگاه دارد.



از آن جایی كه خروجی دوربین از همان ابتدا دیجیتال است، عكس‌ها برای پردازش‌های كامپیوتری با برنامه‌هایی هم‌چون Adobe Photoshop آماده‌اند. این نرم‌افزارها می‌توانند ناهماهنگی‌های رنگی را اصلاح كنند، میزان روشنایی، گستره دینامیكی، كنتراست و اشباع شدگی‌های رنگی را، بهینه سازند و كیفیت تصویر را با روی هم قرار دادن چند تصویر، افزایش دهند. می‌توان با در كنار هم قرار دادن عكس‌هایی كه به صورت موزاییكی گرفته شده‌اند، تصویری با نمای بزرگ به دست آورید. عكس‌ها برای قرار داده شدن در اینترنت آماده‌اند؛ می‌توان آن‌ها را ایمیل كرد یا به اشتراك بگذاشت. عكس‌های دیجیتال آسان‌تر مرتب می‌شوند و نسبت به آلبوم‌های عكس فضای كمتری اشغال می‌كنند.

سیارات نیز جز اهداف اولیه برای دوربین‌های دیجیتال هستند. عكس بالا را Edwin Aguirre، با یك دوربین Coolpix 990 متصل به چشمی 12 میلی‌متری یك تلسكوپ Meade 8 اینجی f/10 اشمیت-كاسگرین، از زهره گرفته است.

[پاييزان]

روش Afocal

دوربین‌های دیجیتالِ ساده موجود در بازار، لنزهای باز شدنی ندارند. برای این منظور باید به سراغ دوربین‌های گران‌تر SLR بروید. برای همین، تنها روش عكاسی با آن‌ها، از طریق تلسكوپ، afocal است. در این روش دوربین مستقیماً در جلوی چشمی تلسكوپ قرار می‌گیرد. می‌توان دوربین را با دست گرفت، بر روی سه‌پایه‌ای جداگانه گذاشت یا قطعه‌ای برای اتصال آن به تلسكوپ ساخت یا خرید.

منجم آماتور نیوجرسی، Lester Dobos، برای گرفتن این تصویر از مشتری، آیو (نقطه كم‌نور پایین سمت چپ) و اروپا (بالا سمت راست)، از دوربین Olympus C-2020 و یك تلسكوپ 16 اینچ دابسونی همراه با چشمی 9 میلی‌متری استفاده كرده است. به لكه بزرگ قرمز و سایه اروپا در حین عبور توجه كنید.



همانند تكنیك قدیمی eyepiece-projection روش afocal به طور چشم‌گیری اندازه تصویر را زیاد می‌كند و در مقابل نسبت فاصله كانونی موثر را كاهش می‌دهد. ممكن است عكس نیز مقداری معوج و سایه‌دار شود. سایه‌دار شدن یعنی تیره شدن لبه‌های عكس بر اثر انسداد مسیر نور به علت محدودیت‌های مكانیكی. معمولاً این حالت زمانی پیش می‌آید كه دوربین بیش از اندازه از چشمی دور باشد یا زاویه دید دوربین از چشمی بیشتر باشد. با این وجود،در عكس‌برداری از سیارات یا اجرام كوچك، كه می‌توان آن‌ها را به راحتی در مركز میدان دید قرار داد، این مسئله مطرح نیست. برای جلوگیری از سایه‌دار شدن عكس، باید دوربین را تا حد ممكن به چشمی نزدیك و در مركز آن نگاه داشت و از چشمی‌هایی كه گشادی آن‌ها بزرگ است، استفاده كرد. بعضی از چشمی‌های با فاصله كانونی كوتاه، آن قدر گشادی‌شان محدود است كه نمی‌توان دوربین را به اندازه كافی نزدیك‌شان قرار داد عكس گرفت. در هرصورت با تجربه است كه می‌توان بهترین وضعیت قرارگیری دوربین را پیدا كرد.



زوم كردن میدان دید دوربین را كاهش می‌دهد و در نتیجه سایه‌دار شدن عكس به حداقل می‌رسد ولی از زوم دیجیتال پرهیز كنید، چرا كه وضوح تصویر را كم می‌كند. زوم كردن بزرگ‌نمایی را هم می‌افزاید و باعث می‌شود تا فو... كردن راحت‌تر شود ولی از طرف دیگر پیدا كردن جرم مورد نظر را سخت‌تر می‌كند.

[پاييزان]

فو... كردن

عكاس‌های نجومی پرجرأت، می‌توانند دوربین دیجیتال را مستقیماً جلوی چشمی نگاه دارند یا اگر دوربین‌تان سوكت استاندارد سه‌پایه را دارد می‌توانید از یك قلاب دست‌ساز یا آماده، برای قرار دادن دوربین بر روی سه‌پایه‌ای جداگانه استفاده كنید.



همانند عكاسی نجوی با فیلم، نیاز است تا فو... به صورت كامل انجام شود چرا كه هرگونه خطایی به وضوح آشكار خواهد شد. می‌توان با فو... كردن چشمی، با استفاده از دید (اگر از عینك طبی استفاده می‌كنید، آن را به چشم‌تان بزنید) و تنظیم كردن لنز دوربین بر روی بی‌نهایت، شروع كرد. اگر دوربین حالت تنظیم دستی ندارد بگذارید بر روی تنظیم اتوماتیك باشد. از نمایشگر روی دوربین، می‌توان برای به وسط آوردن و فو... كردن بر روی جرم مورد نظر استفاده نمود. برای بعضی اشخاص این صفحه نمایشگر كوچك است و فو... نمودن، به صورت دقیق، از روی آن دشوار.

برای دوربین‌های دیجیتالی كه لنزشان پیچی است، مثل Nikon Coolpix 990 كه در این جا نشان داده شده است، می‌توان آداپتورهای مختلفی را برای اتصال به چشمی از بازار تهیه كرد.

چپ: این آداپتور محصول شركت ScopeTronix مستقیماً پیچ لنز 8 میلی‌متری 990 را به چشمی‌های یك و یك‌چهارم اینچی مختلفی وصل می‌كند.

راست: آداپتور T 28 میلی‌متری شركت CKC Power با آداپتور دوربین Orion جفت می‌شود.



اگر دوربین‌تان خروجی ویدیو دارد می‌توانید آن را به یك نمایشگر بزرگ‌تر وصل كنید (مثلاً تلوزیون 13 اینج سفری) تا بتوانید با نگاه كردن به تلوزیون راحت‌تر فو... كنید. هم‌چنین وقتی نمی‌توان خوب دید، می‌توان از این حالت برای پیدا كردن بهترین لحظه برای گرفتن عكس استفاده كرد.



عكاسی از خورشید نیازمند داشتن فیلتری ایمن و مناسب است. حتماً باید جلوی یابنده دوربین را پوشاند. فو... كردن با استفاده از نمایشگر دوربین، در نور زیاد روز، ممكن است غلط‌انداز باشد برای همین روی نمایشگر یا تلوزیون، سایه ایجاد كنید.



همانند عكاسی نجومی با فیلم، یك جوینده با كیفیت بالا، برای نشانه‌روی تلسكوپ بسیار كمك كننده است. اگر یك جوینده بزرگ‌تر و قوی‌تر با تلسكوپ به خوبی هم‌خط شده باشد می‌تواند به راحتی، شما را در قرار دادن اجرام كوچك در میدان دید دوربین، یاری دهد.